Συχνές Ερωτήσεις

Οι γιατροί και οι ερευνητές θεωρούν ότι ένα ζευγάρι έχει υπογόνιμο όταν, παρά την τακτική επαφή χωρίς τη χρήση προφύλαξης, δεν έχουν κατορθώσει να συλλάβουν για τουλάχιστον ένα χρόνο.

Δεκαπέντε έως 20% των ζευγαριών δεν θα συλλάβουν παρά την προσπάθεια τους για ένα χρόνο. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα συλλάβουν αργότερα, ακόμη και χωρίς θεραπεία. Μερικοί ερευνητές θεωρούν ότι δύο χρόνια χωρίς σύλληψη είναι ένας καλύτερος δείκτης ότι ενα ζευγάρι πλέον έχει ανάγκη για βοήθεια.

Περισσότερο από το 90% των ζευγαριών θα έχουν επιτύχει εγκυμοσύνη εντός δύο ετών.

Στην περίπτωση που ένα άτομο δεν έχει κατορθώσει να συλλάβει χωρίς τη λήψη θεραπείας (για παράδειγμα, μια γυναίκα δεν έχει ωορρηξία ή έχει δύο μπλοκαρισμένες σάλπιγγες), μερικές φορές η κατάσταση αναφερεται ως στειρότητα.

Η υπογονιμότητα αναγνωρίζεται πλέον ως ζήτημα ενός ζευγαριού και είναι εξίσου πιθανό να προέρχεται από προβλήματα στη γυναίκα ή στον άντρα. Όταν ένα ζευγάρι με υπογονιμότητα υποβάλλεται σε εξετάσεις, περίπου το 40% των περιπτώσεων οφείλεται σε προβλήματα στην γυναίκα και ένα άλλο 40% οφείλεται σε προβλήματα στον άνδρα.

Στο 10% των ζευγαριών, παράγοντες στειρότητας βρίσκονται τόσο στον άνδρα όσο και στη γυναίκα. Τέλος στο υπόλοιπο 10% η υπογονιμότητα παραμένει ανεξήγητη.

Επειδή τόσο η γυναίκα όσο και ο άνδρας μπορεί να εμπλέκονται, είναι σημαντικό να γίνουν εξετάσεις και στα δύο μέλη του ζευγαριού πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε θεραπεία, είτε συμπληρώματος διατροφής είτα κάποια φαρμακευτική αγωγή. Ανεξάρτητα από την αιτία, οι περισσότερες θεραπείες απαιτούν την ενεργό συμμετοχή και των δύο συντρόφων.

Ναι η υπογονιμότητα μπορεί να είναι πρωτογενής ή δευτερογενής. Η πρωτογενής υπογονιμότητα είναι όταν η εγκυμοσύνη δεν έχει επιτευχθεί ποτέ από ένα άτομο και η δευτερογενής είναι όταν έχει επιτευχθεί τουλάχιστον μία προηγούμενη εγκυμοσύνη.

• Οι ωοθήκες μιας γυναίκας πρέπει να παράγουν τακτικά και να απελευθερώνουν ωάρια καλής ποιότητας.
• Το σπέρμα πρέπει να παράγεται σε ικανοποιητική ποσότητα και να παραδίδεται σωστά κατά τη σεξουαλική επαφή.
• Οι αναπαραγωγικοί δίοδοι πρέπει να είναι ανοιχτοί για: α) το σπέρμα να εισέλθει στη μήτρα (μέσω του τραχήλου) και να προωθηθεί στις σάλπιγγες για να ενωθεί με το ωάριο β) το ωάριο ή το πρώιμο έμβρυο να μεταφερθεί στη μήτρα (μέσω των σαλπίγγων).
• Η επένδυση της μήτρας πρέπει να μπορεί να έχει εμφύτευμα εμβρύου και να διατηρεί την εγκυμοσύνη.
  Πολλοί τύποι προβλημάτων – συμπεριλαμβανομένων ανωμαλιών στις ορμόνες ή αποκλεισμών που προκαλούνται από λοίμωξη ή ουλώδη ιστό – μπορούν να επηρεάσουν μία ή περισσότερες από αυτές τις λειτουργίες.

Στους άνδρες οι παράγοντες που επιρρεάζουν την γονιμότητα μπορει να οφείλονται σε μολύνσεις, χρήση φαρμάκων ή και έκθεση σε χημικά επαγγελματικής ή περιβαλλοντικής φύσης .
Ωστόσο, δεν έχουν την ίδια δραματική και προβλέψιμη μείωση που σχετίζεται με την ηλικία με τις γυναίκες.

Λόγω της αυξημένης πιθανότητας προβλημάτων γονιμότητας, οι γυναίκες άνω των 35 ετών συχνά είναι καλό να ζητήσουν ιατρικές συμβουλές εάν προσπαθούν να συλλάβουν για έξι μήνες χωρίς επιτυχία. Η επιτυχής σύλληψη ενδέχεται να διαρκέσει περισσότερο σε αυτές τις γυναίκες. Έτσι ορισμένοι εμπειρογνώμονες προτείνουν στα ζευγάρια να δίνουν στον εαυτό τους περισσότερο χρόνο να επιτύχουν μια εγκυμοσύνη πριν ζητήσουν ιατρική βοήθεια. Τα ζευγάρια πρέπει να βρουν μια ισορροπία ανάμεσα στο να μην αφήνουν αρκετό χρόνο για σύλληψη και να καθυστερήσουν πολύ καιρό (καθιστώντας τη θεραπεία λιγότερο πιθανό να πετύχει).

Καθώς μεγαλώνουν, οι άνδρες μπορεί επίσης να εκτεθούν σε μολύνσεις, φάρμακα ή χημικά επαγγελματικής ή περιβαλλοντικής φύσης που μπορούν να βλάψουν τη γονιμότητα. Ωστόσο, δεν έχουν την ίδια δραματική και προβλέψιμη μείωση που σχετίζεται με την ηλικία με τις γυναίκες.

Λόγω της αυξημένης πιθανότητας προβλημάτων γονιμότητας, οι γυναίκες άνω των 35 ετών συχνά είναι καλό να ζητήσουν ιατρικές συμβουλές εάν προσπαθούν να συλλάβουν για έξι μήνες χωρίς επιτυχία. Η επιτυχής σύλληψη ενδέχεται να διαρκέσει περισσότερο σε αυτές τις γυναίκες. Έτσι ορισμένοι εμπειρογνώμονες προτείνουν στα ζευγάρια να δίνουν στον εαυτό τους περισσότερο χρόνο να επιτύχουν μια εγκυμοσύνη πριν ζητήσουν ιατρική βοήθεια. Τα ζευγάρια πρέπει να βρουν μια ισορροπία ανάμεσα στο να μην αφήνουν αρκετό χρόνο για σύλληψη και να καθυστερήσουν πολύ καιρό (καθιστώντας τη θεραπεία λιγότερο πιθανό να πετύχει).

Μερικές προτάσεις για την πρόληψη:

Λάβετε προφυλάξεις (όπως η χρήση προφυλακτικών) για να αποφύγετε τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες νόσους (ΣΜΝ). Οι ΣΜΝ, ιδιαίτερα η γονόρροια και χλαμύδια, μπορούν να μολύνουν την αναπαραγωγική οδό και να προκαλέσουν φραγμένες σάλπιγγες ή αγωγούς μεταφοράς σπέρματος.
 Οι ΣΜΝ προκαλούν μεγαλύτερη βλάβη στη γονιμότητα εάν δεν υποβάλλονται σε θεραπεία ή δεν έχουν υποστεί πλήρη θεραπεία

Όταν επιλέγετε μια μέθοδο αντισύλληψης, μάθετε για τον πιθανό αντίκτυπό της στη μελλοντική γονιμότητα σας και πάρτε σοβαρά αυτό τον σημαντικό παράγοντα στην απόφασή σας.

Λάβετε ιατρικές αποφάσεις λαμβάνοντας υπόψη τη γονιμότητα. Ενημερωθείτε για την επίδραση των φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των συμπληρωμάτων διατροφής, στην αναπαραγωγή σε άνδρες και γυναίκες. Εάν αναπτύξετε κάποιες γυναικολογικές ασθένειες, όπως ινομυώματα της μήτρας, ενδομητρίωση ή μη φυσιολογικό επίχρισμα Pap, ρωτήστε ποιες θεραπείες είναι πιο πιθανό να διατηρήσουν τη γονιμότητά σας στο μέλλον.

Κάντε επιλογές τρόπου ζωής που ενισχύουν τη γονιμότητα. Στους άνδρες, η υπερβολική έκθεση στη θερμότητα μπορεί να μειώσει τη γονιμότητα. Το κάπνισμα συνδέεται με μη φυσιολογική ποσότητα σπέρματος στους άνδρες. Στις γυναίκες, το κάπνισμα μπορεί να μειώσει τη γονιμότητα και να αυξήσει τον κίνδυνο αποβολής. Η έλλειψη βάρους, η γρήγορη απώλεια βάρους ή η άσκηση σε ακραίο επίπεδο μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών. Στις γυναίκες, η παχυσαρκία σχετίζεται επίσης με χαμηλότερη γονιμότητα. Για ορισμένα ζευγάρια, η αλλαγή των συνηθειών άσκησης ή η επίτευξη ενός πιο υγιεινού σωματικού βάρους οδηγεί σε σύλληψη χωρίς περαιτέρω ιατρική περίθαλψη.

Αφήστε αρκετό χρόνο για να επιχειρήσετε τη συλλάβετε επιτυχώς. Πολλοί παράγοντες υπογονιμότητας δεν καθιστούν αδύνατη τη σύλληψη αλλά μειώνουν την πιθανότητα με κάθε κύκλο. Αυτό επιμηκύνει το χρονικό διάστημα που είναι πιθανό να πάρει η σύλληψη. Εάν προσπαθήσετε να μείνετε έγκυος αργά στα αναπαραγωγικά σας χρόνια ή εάν βασίζεται την επιτυχία σύλληψης σε σύντομο χρονικό διάστημα, είναι πιο πιθανό να αποτύχετε και έτσι να υποθέσετε ότι χρειάζεστε ιατρική βοήθεια – ακόμη και αν μπορεί να είστε ικανοί να συλλάβετε χωρίς θεραπεία.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι θεραπείες μπορούν να βελτιώσουν ή να διορθώσουν μια υποκείμενη ιατρική κατάσταση που καθιστά δύσκολη τη σύλληψη. Οι γυναίκες με ενδομητρίωση, τραχηλικές λοιμώξεις, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών ή ορμονικές ανισορροπίες μπορούν να αντιμετωπιστούν, μειώνοντας έτσι τα εμπόδια στη σύλληψη.

Όταν μια γυναίκα έχει προβληματικές σάλπιγγες, η χειρουργική επέμβαση είναι ένα παράδειγμα θεραπείας που στοχεύει στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας. Εάν είναι επιτυχής (δηλαδή ο σωλήνας είναι ανοιχτός και μπορεί να λειτουργήσει κανονικά), θα πρέπει να μπορεί να συλλάβει μία ή περισσότερες φορές χωρίς περαιτέρω ιατρική παρέμβαση. Ωστόσο, πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι, για τις περισσότερες γυναίκες με προβληματικές σάλπιγγες, η πιθανότητα εγκυμοσύνης είναι μεγαλύτερη με τη χρήση γονιμοποίησης in vitro (μια τεχνική για την αντιμετώπιση του προβλήματος) παρά με τη χειρουργική επέμβαση.

Όταν εξετάζετε διάφορες θεραπείες, ρωτήστε εάν κάθε προσέγγιση υποτίθεται ότι παρακάμπτει τη υπογονιμότητα ή τη θεραπεύει. Λάβετε πληροφορίες σχετικά με την πιθανότητα επιτυχίας με κάθε προσέγγιση (υπό το φως της ηλικίας και της διάγνωσής σας). Η λήψη συμπληρωμάτων με έναν αριθμό θρεπτικών συστατικών ή / και βιταμινών και μετάλλων μπορεί να υποστηρίξει τη γονιμότητα του ανθρώπου, αντιμετωπίζοντας διαφορετικά προβλήματα σε αυτήν τη διαδικασία.